 |
| Igrexa parroquial de Cangas. Foto sacada de www.panoramio.com |
Para levar a
cabo estes resumos das visitas pastorais empregamos como documentación base o volume segundo da visita pastoral
xirada polo bispo don Lois Tello de Olivares (1669 a 1671), que puidemos
consultar en pares.mcu.es dentro do apartado de Catedral de Mondoñedo.
SAN PEDRO DE CANGAS.
A
visita tivo lugar o día 7 de agosto dese ano, era por aquel entón cura párroco
Sebastián Fernández.
Para
coñecer o volume dos froitos, os ornatos e as propiedades da parroquia chámase
a como testemuñas a Antón de Mon, fabricario, Alonso do Eixo e Domingo da Valiña.
O
valor dos froitos que xenera este beneficio están valorados, segundo as
testemuñas, en 300 ducados, que se
dividen en 3 partes, unha para o cura, outras dúas son para o licenciado Lois
Pardo, veciño de Celeiro de Viveiro “y
otro octavo lo lleva Andres Sanchez, presbítero vecino de Santa Cecilia”.
O
beneficio de San Pedro de Cangas é de presentación, un mes pode presentar o papado e outro para o
bispado, dependendo en que mes morra o cura párroco así lle corresponderá a
presentación o bispado ou ao papado.
Herdades
da Cura:
“Otrosi
dixeron que la cura de dicha iglesia tiene los vienes siguientes: una casa
junto a la iglesia en que solia vivir dicho cura, que al presente esta mal
compuesta por se aver quemado”.
Herdades
da fábrica:
A
fábrica da igrexa de San Pedro de Cangas carece de herdades.
Pagos por
soterrarse, Impostos, Petitorio e Poboación:
Cada
vez que se soterra a un fregués págase, en concepto de soterramento 2 reais.
Tamén
se paga a luctuosa, un imposto que había que aboar cando falecía o home ou a
muller da casa, “siendo hombres la mexor pieça de quatro pies que tuvieren y por ellos
se alla y por las mujeres muriendose en vida de sus maridos no pagan nada,
muriendose despues estando viudas deben lo propio por raçon de lutuosa”.
Tamén
se paga polos defuntos un celamín de pan “por
sus tercios de mixo, trigo y centeno y una res de un año y seis açumbres de
vino teniendo viñas”.
O
petitorio alcanza, anualmente, a cantidade de 19 reais e tamén din que “por razón de cubierta los que se mueren
pagan capon siendo hombres y por las mujeres pagan saya o sayo si le tienen”.
Mencionan
que deben ser 40 veciños.
Ermidas:
Segundo
as testemuñas “ai una hermita de Nuestra
Señora de la Conception que fundo Domingo Paz de Ribela, de que es patron, no
tiene vienes, acienda alguna, esta bien compuesta y decente”.
Aniversarios:
Mencionan
as 4 misas que fundara Mateo Mecía
Alfeirán e Mariña Ianes de Cordido, sobre los bens do lagar, paga por elas Tomas
Cao de Cordido.
Estudantes
e cregos mercenarios:
Xoán
de Otero, ordenado a patrimonista, Lois Paz tamén ordenado ao mesmo, estudante
Xoán Bautista de Valmayor, fillo de Pedro Fernández Valmayor e Ágeda de Río.
SAN XIAO DE CORDIDO.
Visitada
o 5 de agosto, era cura párroco Lourenzo de Moscoso e Omaña, que tamén o era de
Nois.
As
persoas convocadas como testemuñas son: Santiago López, Francisco Díaz e
Domingo de Sa, todos veciños da parroquia.
Os froitos,
segundo as testemuñas, teñen un valor anual de 80 ducados, dos que a metade son
para o cura e a outra metade “la llevan
prestameros legos y el obispo”.
A
parroquia de Cordido é anexo á de San Xiao de Nois.
Herdades
da fábrica:
Unha
pegada á igrexa, de 3 celamíns, testa no camiño que vai para a igrexa e ao
arredor dela.
Dúas
herdades na veiga de Abelleira, de
ferrado e medio, testan en herdade de Diego de Sanjurjo e en herdade que leva “Alfonso Diaz de Asmoas”.
Outra
leira nesta mesma finca, de medio ferrado de pan, que testa en herdade de Diego
Sanjurjo “y en eredades de la yndiana”.
Pagos por
soterrarse, Impostos, Petitorio e Poboación:
Segundo
as testemuñas os pagos para soterrar son os seguintes: “los que se mueren y se mandan enterrar en dicha yglesia pagan dos
reales todos generalmente y los que se mandan enterrar en la capilla mayor
pagan diez reales y los niños a real y medio real”.
Do
imposto coñecido como Fros pagan o mesmo
que os veciños de Nois.
O
petitorio ten un valor anual de dous ducados e dan ao Cabido de Mondoñedo 3
reais.
Esta
parroquia conta cun censo de 20 veciños.
Ornatos:
Na
igrexa hai 2 Cálices de prata, 2 patenas, unha caixa de prata “en la custodia para andar en las procesiones”,
unhas cismeiras de prata, dúas aras, unha caixa de chumbo, 2 mesas de
corporais, “una bolsa de corporales de
damasquillo de lana”, 2 misais e un manual, 2 vinagreiras. 2 tafetás para
os cálices, “dos frontales de guadamil
pintados, una cruz de alquima y un incensario de aramio”, unha campaíña de
man, outra no campanario, 2 casullas de la, unha colorada e outra branca, coas
súas estolas e manípulos, 2 albas, 2 amitos, 2 cínculos , “unas andas para los difuntos y otras para el patron”, uns manteis
para o altar, unha saba pequena, unha mesa de revestir con dous caixóns.
Confrarías:
Na
parroquia hai dúas: unha a do Santísimo Sacramento e outra a de Nosa Señora do
Rosario, no hai ermidas, nin tampouco préstamos
nin capelanías.
Aniversarios:
Unha
misa de aniversario fundada polo avó de Ana de Sa e que paga ela “sobre el lugar y casa en que vive”.
Outra misa de aniversario fundada por Pedro
Diaz das Goas “sobre toda su hacienda que
posee Pedro Diaz de Cordido, su nieto”.
Estudantes
e cregos mercenarios:
Tan
só un que se chama Xacobe Díaz das Goás, ordenado a patrimonio.
No hay comentarios:
Publicar un comentario