Igrexa de Nois. Foto sacada de galiciapuebloapueblo.blogspot.com.es |
Ten lugar o día
5 de agosto de 1670, era cura párroco a don Lourenzo de Moscoso e Omaña.
Dos froitos que
xenera este beneficio o cura párroco leva unha sexta parte e o Cabido o resto.
Para coñecer o
volume dos froitos, os ornatos e as propiedades da parroquia chámase a como
testemuñas a Pedro de Almuiña, primicieiro da dita igrexa, a Sebastián da Pena e Pedro da Pena, todos veciños
de Nois.
Afirman que o
beneficio de San Xiao de Nois é de libre colación dos señores bispos e do Papa.
Se morre o cura párroco no mes que lle toca ao bispado será este quen nomee
outro cura novo e se toca cando é o mes do papado será este quen nomee cura.
Bens da
igrexa.
No lugar da Acaroada posúe unha leira de media
fanega de pan que testa con herdade de Evaristo Méndez, crego e que lle
traballa Alonso Barata.
Na Veiga da Toxoa dous ferrados de pan,
testa con propiedades dos herdeiros de Catarina López e con herdade de Roi
Fernández, o vello, veciño de Castelo.
Unha leira xunto
á igrexa, dun ferrado de pan, testa no adro da igrexa e no camiño.
Na Veiga de Mean leva medio ferrado de pan,
testa con propiedade dos herdeiros de Pedro Vidal e no camiño público. Nesa
mesma veiga medio ferrado de pan, testa
con herdade de Alonso Barata e en propiedade dos herdeiros de Miguel Maseda.
Na herdade
coñecida co nome de O Ventoeiro, de
medio celamín de pan, testa en herdade de Rodrigo do Seixo e no “camino da Area Longa que ba para la cançela
da Brea”.
Catro cuartos de
viña en Entresilba que leva en foro
Mateo Gómez e Xoán da Almoiña, pagan media fanega de trigo anualmente. Testa en
herdade de Xoán López de Parga , outra dos herdeiros de Alonso da Riba e en
viña de Xoán Dourado.
No monte que
chaman O Chao, media fanega de pan,
testa por todas partes con herdade de Pedro García de Deán .
Onde chaman Os Salcedos un ferrado de pan que linda
con propiedade de Pedro de Bao e os herdeiros de María Pérez Urtado.
Na herdade
coñecida como Os Castros un ferrado
de pan que testa en propiedade dos herdeiros de Pedro Vidal.
Outra peza de
herdade “arriba del camino da Area Longa,
que lleva un ferrado de pan de sembradur,a testa en heredad de Miguel Maseda”.
Unha peza dun
ferrado onde lle chaman O Prado, dun
ferrado, testa con propiedade do mosteiro de Santo Domingo de Viveiro e en
herdade de Diego de Almoiña.
Unha peza de
medio tego no lugar coñecido como Campelino,
testa en herdade de Alonso Basanta e Pedro de Vao.
En Entresilba, un ferrado que “testa en el rego que viene de Cobas y ba
para la mar”.
Pagos por
soterrarse, Impostos, Petitorio e Poboación:
As cantidades a
pagar cando se soterra a un familiar son “que
se paga a la fabrica por los difuntos que se entierran en el Coro de dicha
iglesia dos ducados y por los muchachos a real; y por los mas que se entierran
de dicho coro abajo se paga a dos reales y por los muchachos a medio real. Otrosi dijeron que se paga por los que se
mueren en dicha feligresía la muger la saya, capa o mantilla y el hombre la
capa o capote la mexor pieça que tienen de vestir y de fros cada uno un ferrado
de trigo, otro de pan, otro d emixo o maizo y quatro açumbres de vino labrando
viñas y un rogelo de un año; de lo qual se lleba el cura la sesta parte”.
Do petitorio que
se realiza na igrexa calculan que se conseguen anualmente preto dos 44 reais
dos que a fábrica de Mondoñedo leva 3 reais.
“Otrosi dijeron que en dicha iglesia abra
quarenta vecinos con biudas y pobres”.
Ornatos da
igrexa:
Para non mencionalos todos e facer pesado o
traballo diremos que a igrexa de Nois tiña, entre outras moitas cousas, dous
cálices de prata coas súas patenas. Unha caixa de prata na custodia, dous
misais, un vello e outro novo, un incensario de aramio, un caldeiro pequeno de
cobre para a auga bendita, “un cadaleito
para los difuntos, unas crismeras de plata en una caxa de laton”, unha cruz
de pau pintada, uns ferros vellos para facer ostias.
Confrarías:
Dúas, a do
Santísimo Sacramento e a da Nosa Señora do Rosario.
Ermidas:
Dixeron que na freguesía
hai unha coa “avocación del Señor San
Juan, no tiene renta ni patron, esta bien compuesta”.
Aniversarios:
Un de catro
misas perpetuas, que deixou Fernando Barata e que paga o seu fillo Alonso
Barata “sobre unas vinas en a Cancela da
Brea”.
Unha misa perpetua
que deixou Fernando Ribadeneira “sobre el
lugar de Cobas, pagalas Juan Lopez de Parga”.
Outras catro
misas que deixaron Pedro de Castro e a súa dona, sobre os seus bens, páganas os
herdeiros de Pedro Gómez Tomillo, veciños de Mondoñedo.
Outras catro
fundadas polo mesmo matrimonio das que paga dúas Xoán de Almoiña, veciño de
Cangas, e outras dúas Catarina Senra, veciña de Nois.
Tres misas que
deixou Fernando Eixo da Barrosa, sobre os bens e montes de San Xoán de Brea, páganas os seus herdeiros.
Dúas misas que
deixou Alonso da Riba e seu pai “sobre el
lugar y los vienes de Moroi”, pagan Alonso da Riba e seus sobriños.
Tres misas que
deixou Alonso Barata e súa dona, avós de María Fernández de Bao, hipotecadas
sobres os bens que posuían en Fondo de
Nois.
Catro misas que
deixou Álvaro Méndez de Moscoso, cura que fora da freguesía, sobre “el lugar de Fondo de Nois que lleba don
Pedro de Losada, vecino de San Pedro do Rio”.
Estudantes e
Cregos mercenarios:
Antón Pardo
Vaamonde, que se ordenara de patrimonio, e un estudante, Gabriel Núñez, fillo
de Xoán Núñez.
No hay comentarios:
Publicar un comentario